Η υπάρχουσα μεθοδολογία ανάλυσης σύστασης σώματος μέσω δερματοπτυχών δεν μπορεί να προσδιορίσει επακριβώς την σύσταση σώματος βετεράνων αθλητών αντοχής

Α.Καραθανάση¹, Γ.Τρέζου², Ν.Σαμελής¹, Γ. Πανταζίδης¹, Κ. Γούτα¹, Σ. Μεθενίτης^2,3,4,
Κ. Φειδάντσης^2,5, Σ. Παπαδοπούλου², Γ. Παναγιώτου⁶

1. Personal Wellness, Θεσσαλονίκη
   
2. Τμήμα Επιστημών Διατροφής Και Διαιτολογίας, Σχολή  Επιστημών Υγείας, Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδος, Θεσσαλονίκη
   
3. Εργαστήριο Αθλητικής Απόδοσης, Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής & Αθλητισμού, Εθνικό Και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα
4. Θησέας, Κέντρο Φυσικής Ιατρικής Και Αποκατάστασης, Αθήνα
5. Εργαστήριο Φυσιολογίας Ζώων, Τμήμα Ζωολογίας, Τμήμα Βιολογίας, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη
6. Εργαστήριο Άσκησης, Υγείας Και Ανθρώπινης Απόδοσης, Τμήμα Επιστημών Ζωής, Σχολή Θετικών Επιστημών, Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου, Λευκωσία

Σκοπός:

Η παρούσα μελέτη αποσκοπούσε στο να συγκρίνει διαφορετικές μεθοδολογίες και εξισώσεις προσδιορισμού σωματικού λίπους σε βετεράνους αθλητές αντοχής. ΥΛΙΚΟ & ΜΕΘΟΔΟΣ Στην έρευνα συμμετείχαν εθελοντικά, συνολικά 17 βετεράνοι άνδρες αθλητές αντοχής, ηλικίας 38.7±3.7έτη, προπονητικής εμπειρίας 6.3±2.7έτη, σωμ. μάζας 74.9±7.4kg και σωμ. ύψους 177.2±7.2cm. Προσδιορίσθηκε η σωματική μάζα και το ποσοστό σωματικού λίπους με τη χρήση ηλεκτρονικού ζυγού βιοηλεκτρικής εμπέδησης, το σωματικό ύψος με τη χρήση αναστημομέτρου. Κατόπιν, προσδιόριστηκε με τη χρήση δερματοπτυχομέτρου, ο πάχος των ακόλουθων εννέα δερματοπτυχών (ΔΠ): θωρακική, δικεφάλου, τρικεφάλου, υποπλάτια, μεσομασχαλιαία, υπελαγώνια, κοιλιακή, μηρού, γαστροκνημίου. Στη συνέχεια έγινε εξαγωγή του ποσοστού σωματικού με τη χρήση των εννέα ακόλουθων εξισώσεων: 1. Jackson, & Pollock (1978a) – 7ΔΠ, 2. Jackson, & Pollock, (1980) – 4 ΔΠ, 3. Jackson, & Pollock, (1978b) 3ΔΠ, 4. Sloan, (1967) – 2ΔΠ, 5. Durnin & Womersley (1974) – 4ΔΠ, 6. Yuhasz, (1974) – 6ΔΠ, 7. Peterson et al., (2003) – 4ΔΠ, 8. Evans et al., (2022) – 7SKF και 9. Evans et al., (2022) – 3SKF. Όπου χρειάστηκε μετατροπή της σωματικής πυκνότητας σε ποσοστό σωματικού λίπους χρησιμοποιήθηκε η εξίσωση του Siri, (1956). Η επεξεργασία των δεδομένων πραγματοποιήθηκε μέσω του λογισμικού IBM SPSS Statistics v26. Τα δεδομένα περιγράφονται μέσω μέτρων κεντρικής τάσης και διασποράς (X ̅±SD) ενώ για τη σύγκριση του μέσου όρου ανάμεσα στις διαφορετικές μεθόδους προσδιορισμού εφαρμόστηκε η ανάλυση διακύμανσης One Way Anova. Το επίπεδο σημαντικότητας (p) ορίστηκε στο 0.05. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Παρατηρήθηκε σημαντική απόκλιση μεταξύ του προερχόμενου από τη βιοηλεκτρική εμπέδηση ποσοστού σωμ. λίπους: 9.82±6.39% και των εξισώσεων προσδιορισμού σωμ. λίπους των Sloan, (1967): 25.9±12.2%, Durnin & Womersley (1974): 19.9±5.2% και Peterson et al., (2003): 21.3±5.2%. Εντοπίστηκαν επίσης σημαντικές διαφορές ανάμεσα στις επιμέρους μεθόδους προσδιορισμού του σωματικού λίπους μέσω της δερματοπτυχομέτρησης

Συμπέρασμα έρευνας:

Κατά την αξιολόγηση αθλητών αντοχής, παρουσιάζεται σημαντική απόκλιση μεταξύ διαφορετικών μεθοδολογιών προσδιορισμού του ποσοστού σωματικού λίπους καθώς επίσης παρουσιάζονται σημαντικές διαφορές ανάμεσα στη χρήση διαφορετικών εξισώσεων. Καθώς οι περισσότερες εξισώσεις αφορούν σε γενικό πληθυσμό ίσως να είναι σκόπιμη δημιουργία μεθόδων προσδιορισμού του σωματικού λίπους ειδικότερα για αθλητές διαφορετικών χαρακτηριστικών.

Διαβάστε ακόμα:

Η υψηλή ημερήσια ενεργειακή δαπάνη μέσω της συστηματικής έντονης αερόβιας προπόνησης μετριάζει τα αρνητικά αποτελέσματα της «κακής» διατροφής στη σύσταση του σώματος, και στο γλυκαιμικό-λιπιδιαμικό προφίλ

Η αύξηση της συγκέντρωσης της καρδιακής τροπονίνης μετά το τέλος ενός αγώνα ορεινού τρεξίματος δεν συνδέεται με την ηχοκαρδιογραφικές αλλοιώσεις ούτε με την πιθανότητα εμφάνισης ενός καρδιαγγεικού προβλήματος υγείας, τα επόμενα 2 χρόνια

Εικαστικές θεραπευτικές προσεγγίσεις στη νευροψυχολογική αποκατάσταση