Αποκατάσταση ασθενών μετά από νοσηλεία λόγω SARS-Cov-2

Ο ΘΗΣΕΑΣ στην υπηρεσία των ανθρώπων που νόσησαν από τον ιό SARS-Cov-2 και νοσηλεύτηκαν για μεγάλο διάστημα

Το Κέντρο Αποκατάστασης και Αποθεραπείας ΘΗΣΕΑΣ εφαρμόζει Ολοκληρωμένα Προγράμματα Αποκατάστασης σε ασθενείς που νόσησαν από τον ιό SARS-CoV-2 και νοσηλεύτηκαν για μακρό χρονικό διάστημα σε μονάδα εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ).

Το φάσμα των προβλημάτων υγείας που προκαλεί ο ιός SARS-CoV-2 είναι ευρύ και οι επιπτώσεις στην υγεία των ασθενών είναι πολλές και διαφορετικές για κάθε ασθενή, ανάλογα με τα συστήματα που έχουν προσβληθεί από τον ιό.

Η νοσηλεία στις μονάδες εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ) προκαλεί, δυνητικά, σοβαρά προβλήματα για την υγεία των ασθενών, όπως μυϊκές ατροφίες, καρδιολογικά, νευρολογικά, γαστρεντερολογικά, ψυχολογικά προβλήματα, καθώς και προβλήματα κατάποσης και ομιλίας, κ.ά.

Οι ασθενείς έχουν ανάγκη από εντατική νοσηλευτική φροντίδα και ιατρική παρακολούθηση από διάφορες ειδικότητες, με σκοπό τη δημιουργία ενός εξειδικευμένου προγράμματος αποκατάστασης και ενός εξατομικευμένου διατροφολογικού προγράμματος βασισμένα στις ανάγκες των ασθενών και σχεδιασμένα ώστε να βοηθήσουν το μυοσκελετικό σύστημα να επιστρέψει στο προ-λοίμωξης επίπεδο λειτουργικότητας.

Ο σχεδιασμός ενός Ολιστικού Προγράμματος Αποκατάστασης σε αυτούς τους ασθενείς βασίζεται σε δύο βασικούς άξονες:

1. Στην λεπτομερή καταγραφή-διερεύνηση των προβλημάτων που έχει δημιουργήσει ο ιός στα διάφορα συστήματα-όργανα του ασθενή
2. Στην άμεση-έγκαιρη παρέμβασή μας, με αξιολόγηση της λειτουργικής ικανότητας του ασθενή και στοχοθέτηση των θεραπευτικών μας παρεμβάσεων

Τα πρωτόκολλα αποκατάστασης που χρησιμοποιούμε στο ΘΗΣΕΑ βασίζονται:

1. Στις οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας
2. Στην παγκόσμια βιβλιογραφία, για την αποκατάσταση ασθενών μετά από λοίμωξη από τον ιό SARS-CoV-2.

Κατά την εισαγωγή του ασθενή στο Κέντρο η Επιστημονική Ομάδα του Κέντρου, που απαρτίζεται από Ιατρούς και Θεραπευτές διαφορετικών ειδικοτήτων, αξιολογεί την κλινική εικόνα του ασθενή. 

Το πρωτόκολλο αποκατάστασης του Κέντρου ορίζει τον τρόπο αξιολόγησης:

• Αρχική Φυσιατρική Αξιολόγηση
• Παθολογική Αξιολόγηση
• Καρδιολογική Αξιολόγηση
• Πνευμονολογική Αξιολόγηση
• Νευρολογική Αξιολόγηση (κατά περίπτωση)
• Αξιολόγηση από ΩΡΛ (κατά περίπτωση)
• Εργαστηριακός Έλεγχος
• Ηλεκτρομυογράφημα
• Αξιολόγηση από Κλινικό Διατροφολόγο.
• Αξιολόγηση από εξειδικευμένους και πιστοποιημένους θεραπευτές των παρακάτω ειδικοτήτων:
  • Φυσικοθεραπευτή
  • Εργοθεραπευτή
  • Λογοθεραπευτή
  • Νευροψυχολόγο
  • Ψυχολόγο

Δοθέντων των αποτελεσμάτων και της κλινικής αξιολόγησης, σχεδιάζεται ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα αποκατάστασης, βασισμένο στα λειτουργικά ελλείμματα του ασθενή και στους στόχους που η επιστημονική ομάδα του ΘΗΣΕΑ θέτει για κάθε ασθενή ξεχωριστά.

Η διάρκεια των προγραμμάτων αποκατάστασης καθορίζεται από την κλινική εικόνα του ασθενή λόγω των επιπλοκών που δυνητικά προκαλεί η λοίμωξη από τον ιό SARS-CoV-2.

Οι θεραπείες είναι ατομικές και πραγματοποιούνται από πιστοποιημένους  εξειδικευμένους θεραπευτές (φυσικοθεραπεία, εργοθεραπεία, λογοθεραπεία, υδροθεραπεία).

Κατά την παραμονή στο Κέντρο δίνεται επίσης ιδιαίτερη έμφαση τόσο στην διατροφολογική παρακολούθηση όσο και στην συνεχή ψυχολογική υποστήριξη του ασθενή από τον Κλινικό Νευροψυχολόγο και την Ψυχολόγο του Κέντρου.

Όλες οι συνεδρίες εφαρμόζονται με επιστημονικότητα ώστε να επαναφέρουν τον ασθενή ομαλά και με ασφάλεια σε λειτουργικό επίπεδο ζωής.

Ο εξοπλισμός που χρησιμοποιείται ποικίλλει και εξαρτάται από τις ανάγκες του κάθε ασθενή οι οποίες αξιολογούνται από την επιστημονική ομάδα.

• Φυσικά μέσα για την αντιμετώπιση του άλγους
• Εξειδικευμένος εξοπλισμός (CPM) για την παθητική κινητοποίηση με στόχο την αύξηση εύρους κίνησης των αρθρώσεων
• Θερμαινόμενη Θεραπευτική πισίνα
• Ορθοστάτης για την εκπαίδευση του κορμού
• Εξειδικευμένο σύστημα υποβοήθησης βάδισης
• Εξειδικευμένο σύστημα επανεκπαίδευσης ισορροπίας
• Θεραπευτικός διάδρομος βάδισης
• Ενεργοπαθητικό θεραπευτικό ποδήλατο

Οι στόχοι των προγραμμάτων αποκατάστασης είναι:

1. Η μείωση των μυϊκών και αρθρικών πόνων
2. Η αύξηση και διατήρηση του εύρους κίνησης των αρθρώσεων καθώς και η ενδυνάμωση των μυών
3. Η βελτίωση του επιπέδου της αναπνευστικής λειτουργίας
4. Η εκπαίδευση στην αυτόνομη κινητικότητα και στις δραστηριότητες της καθημερινής ζωής
5. Η αύξηση της φώνησης και της ροής του λόγου
6. Ο «απογαλακτισμός» από τραχειοστομίες ή γαστροστομίες
7. Η ψυχολογική ενίσχυση
8. Η βελτίωση της κατάποσης και η αυτονομία σίτισης
9. Η βελτίωση των νοητικών λειτουργιών